Ταξιδεύουμε στο Ναύπλιο και σας αποκαλύπτουμε πως να περάσετε μια τέλεια μέρα.

Κάποιες ιδέες είναι απλώς εξαιρετικές και ευτυχώς μπορείς να τις κάνεις πραγματικότητα: Ημερήσια εξόρμηση, λοιπόν, στο Ναύπλιο, με τη διαδρομή να γίνεται παιχνιδάκι και την πανέμορφη πόλη να μας υποδέχεται φιλόξενα!

Είναι κάτι μέρες που νιώθω πως η Αθήνα με πνίγει, πως απλώς έχει γίνει ανυπόφορη, δεν αντέχεται άλλο και πως δεν έχει παρά ένα και μόνο καλό: ένα σωρό πανέμορφα μέρη σε απόσταση αναπνοής, στα οποία μπορείς να βρίσκεσαι μέσα σε 1-2 ώρες με το αυτοκίνητό σου! Αυτό σκέφτηκα κι εγώ, οι φίλοι συμφώνησαν χωρίς… δευτερολογίες και η εκδρομούλα ήταν ήδη στα σκαριά: Ναύπλιο!

ΜΕΣΗΜΕΡΑΚΙ ΣΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ

Να πω την αλήθεια, δεν θυμάμαι πόση ώρα μας πήρε να φτάσουμε στοΝαύπλιο: η καλή συντροφιά, βλέπετε και η καλή μουσική -είχαμε συνδέσει το mp3 μας με το στερεοφωνικό του αυτοκινήτου- έκαναν τη διαδρομή να κυλήσει χωρίς να το καταλάβουμε.

Μεσημέρι στο Ναύπλιο λοιπόν, και προορισμός μας η κεντρική οδός Σταϊκοπούλου -εκεί όπου συγκεντρώνονται τα πολλά εστιατόρια και ταβερνάκια- για ένα καλό γεύμα που θα μας επέτρεπε να φορτίσουμε για τα καλά τις μπαταρίες μας. Μας περίμενε, άλλωστε, αρκετό περπάτημα στα γραφικά σοκάκια της πόλης…

ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ

Από την Σταϊκοπούλου, η Πλατεία Συντάγματος, η καρδιά της Παλιάς Πόλης, απέχει μόλις λίγα λεπτά. Αδύνατον να μην σταθείς να χαζέψεις τα ιστορικά κτήρια που βρίσκονται εδώ, όπως το Αρχαιολογικό Μουσείο ή το Τριανόν, το παλιό τζαμί-σχολείο και νυν κινηματογράφος. Βγαίνοντας από την πλατεία, εύκολα μπορείς να χαθείς μέσα στα φιδογυριστά καλντερίμια, με τα παλιά αρχοντικά, που διατηρούν ακόμα τη λάμψη και το μεγαλείο τους. Με την ελαφριά συννεφιά να δημιουργεί σούπερ φωτογραφικές συνθήκες, η κάμερα πήρε φωτιά. Δεν ξέχασα όμως την παραγγελιά του πατέρα μου: «Κομπολόι απ” το Ναύπλιο!» Γραμμή για την… πηγή, λοιπόν, το «Κομπολογάδικο», όπου, αφού πέρασα αρκετή ώρα χωρίς να ξέρω τι να πρωτοδιαλέξω, ψώνισα 2 γυαλιστερά κομπολόγια. Εντάξει πατέρα;

ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΒΑΝΙΤΙΑ

Δεν ξέρω αν συμφωνήσετε, όμως για μένα η πιο ωραία και χαλαρωτική βόλτα στο Ναύπλιο είναι χωρίς αμφιβολία ο γύρος της Αρβανιτιάς. Ξεκινώντας, λοιπόν, από την προκυμαία ακολουθήσαμε την πλακόστρωτη παραλιακή, που αγκαλιάζει ολόκληρη την Ακροναυπλία, ενώ μπροστά στα μάτια μας απλωνόταν ολόκληρος ο αργολικός κόλπος, με το Μπούρτζι να ξεχωρίζει μπροστά στην προκυμαία. Μια καταπληκτική διαδρομή που ειλικρινά δύσκολα μπορώ να φέρω στο νου μου άλλη όμοιά της.

ΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ ΑΦ” ΥΨΗΛΟΥ

Επόμενος σταθμός μας, το Παλαμήδι, το επιβλητικό κάστρο του Ναυπλίου. Και εδώ προέκυψε η διαφωνία: θα ανέβουμε με τα πόδια ή θα πάμε με το αυτοκίνητο μέχρι την πύλη; «Αφού το λέει η καρδιά σας, πηγαίνετε εσείς από τα σκαλιά», πρότεινα, και εγώ αποφάσισα να… κερδίσω χρόνο, προτιμώντας να εμπιστευτώ την ανάβαση με το αυτοκινητο μου που σε χρόνο-ρεκόρ με έφερε μέχρι την είσοδο. Όσο για τους άλλους; Ακόμη αγκομαχούσαν στα 999 πέτρινα σκαλοπάτια…

Ποια ανθρώπινη γλώσσα έχει λέξεις τόσο δυνατές και εκφραστικές που να μπορούν να περιγράψουν τη θέα από το Παλαμήδι; Δεν ξέρω. Το Ναύπλιο φαίνεται από εδώ πάνω σαν πίνακας που θα ζήλευε κι ο πιο φημισμένος ζωγράφος. Κάποτε, μάλιστα, χρησίμευσε και ως φυλακή -ο ίδιος ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης κρατήθηκε αιχμάλωτος κάποτε εδώ.