Ναύπλιο , 1977
Ο παππούς Παναγιώτης έχοντας ζήσει πάνω από τη μισή του ζωή στην μακρινή Αμερική -όντας μετανάστης από τα νιάτα του- και έχοντας κάνει μια υπέροχη οικογένεια, επιστρέφει στην πατρίδα του, την Ελλάδα, αφήνοντας πίσω -προσωρινά-την οικογένειά του (ο ίδιος δεν επισκέφθηκε ποτέ ξανά το “Νέο Κόσμο”).

Με μια βαλίτσα όνειρα,αρκετές οικονομίες και ετοιμος για μια νέα αρχή, ξεκινά να κάνει ένα από αυτά πραγματικότητα.

Στη θέση που βρίσκεται σημερα το ξενοδοχείο ΕΛΕΝΑ στο κέντρο του Ναυπλίου, αγοραζει την έκταση όπου βρισκόταν ένα παλιό αρχοντικό. Με το πέρασμα των χρόνων και αντιλαμβανομενος την «ευκαιρία» που συνιστά η ανάπτυξη του τουρισμού στην περιοχή, το αλλάζει ριζικά και το μετατρέπει στο κάταλυμμα που είναι σήμερα. Με την επιβλητική του φωτεινή πινακίδα (γραμμένη αποκλειστικά στα ελληνικά, σύμφωνα με τις “προσταγές” του ελληνικού δημοσίου) να ξεχωρίζει από μακριά και να σηματοδοτεί την είσοδο στο ιστορικό κέντρο.

Έχοντας επιστρέψει και οι υπόλοιπη οικογένεια πίσω στην Ελλάδα μετατρέπουν την φιλοξενία σε οικογενειακή υπόθεση. Η Μαρία και ο Ηλίας, τα δύο παιδιά της οικογένειας Καρνέζη, στέκονται αντάξιοι των προσδοκιών του πατέρα τους.

Ο παππούς Παναγιώτης δίνει το όνομα της γιαγιάς ‘Ελενας στο ξενοδοχείο (έζησαν μαζί μέχρι τα βαθιά τους γεράματα) και μέχρι και σήμερα, έχοντας περάσει τόσα πολλά χρόνια η ζεστή τους αύρα και οι δικές τους συμβουλές μας συντροφεύουν ακόμα.

Μπορεί οι όψεις των κτιρίων να αλλάζουν εύκολα και γρήγορα, όμως σε εμάς, την τρίτη γενιά, αυτό το κατάλυμα κρατάει μνήμες ζωντανές και θα μας Ενθυμιζει πάντα να προσπαθούμε σκληρά ώστε να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες σας και φυσικά να κάνουμε τον παππού Παναγιώτη και τη γιαγιά Έλενα υπερήφανους!

Τα εγγόνια & οικοδεσπότες
Αδριανός
Ασπασία
Παναγιώτης